Spotkanie z Wilkami

Była chwila przed północą, kiedy zakończyłam czytanie „Wilków”. Łzy wzruszenia kapały, jak groch mocząc strony książki, na których znajdowały się zdjęcia watachy. Te piękne, dzikie i drapieżne stworzenia zostały prawie całkowite wybite przez ludzi.  Zostało ich już naprawdę niewiele.  Gdy czytałam wzmianki o tym, jak panicznie boją się ludzi czułam wstyd za to, do czego jesteśmy zdolni. W jaki sposób okazujemy swoją siłę. Niszcząc wszystko, co staje nam na drodze do bogactwa. Bogactwa, przez które stajemy się coraz bardziej oderwani od natury, chorzy i nieszczęśliwi.

Już nie pamiętam, kiedy ostatnio czytałam tak pasjonującą książkę. Nie mogłam się od niej oderwać i tylko czekałam na możliwość przeczytania kolejnych relacji, ze spotkania Adama Wajraka z wilkami, w Puszczy Białowieskiej.  Wilki wiodą niezwykle fascynujące i dzikie życie, pozostają jednak przywiązane do stada i respektują jego zasady. Dowodzi nią najsilniejsza para w stadzie (basior i wadera) i tylko oni mają prawo się rozmnażać.  Dziećmi natomiast zajmują się wszyscy jego członkowie. Polują tylko wtedy gdy są głodne. Nie zabijają dla zabawy i nigdy nie bawią się ofiarą.

Wilk symbolizuje dzikość, stadność, wierność,  lojalność, niezłomność oraz dużą odporność.  Według indiańskich wierzeń jest przewodnikiem w drodze do wnętrza siebie, do naszych najgłębszych poziomów. Uczy odkrywania swojej mocy, siły oraz słuchania intuicji pozostając jednocześnie w kontakcie z grupą i respektując jej reguły.  Pomaga przezwyciężać trudności oraz uczy jak być wytrzymałym. Wilk jest wędrowcem, dlatego wspiera w odnajdowaniu własnej drogi.

Książka Wajraka leżała na mojej półce około pół roku i dopiero 2 dni przed Sylwestrem  zdecydowałam się po nią sięgnąć.  Ponieważ nie wierzę w przypadki postanowiłam, że wilk będzie moim zwierzęciem mocy (przewodnikiem) w 2017 roku.  No i już planuję wyjazd do Białowieży (jeszcze nigdy nie byłam).  Relacja zapewne pojawi się na blogu. A wam polecam lekturę, chwyta za serce i wzrusza do łez. Niezapomniana przygoda rodem z dzikiego Podlasia.

2 Komentarze

  • reniakicia
    Opublikowane 2017-01-14 20:11 0Polubienia

    To musi być piękna książka. Wilki od zawsze mnie fascynowały, są to niesamowite stworzenia. Ja mam kocią naturę 😉

Zostaw komentarz


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.